Obchodzony od 28 lat Światowy Dzień Chorego jest promowany i bardzo mocno wpisał się w działalność duszpasterską Kościoła - podkreślił krajowy duszpasterz służby zdrowia ks. Arkadiusz Zawistowski.
dr hab. n. med., dr n. praw. Jakub Pawlikowski
Czy lekarz ma być „tylko” specjalistą – fachowcem w swojej dziedzinie? Czy nie powinien być człowiekiem z poczuciem misji, pełnym zrozumienia i współczucia, który wie, jak choroba oddziałuje na pacjenta? Czy oprócz wiedzy medycznej ma się także cechować szczególną wrażliwością i posiadać podstawowe umiejętności psychoterapeutyczne (np. aktywne słuchanie, wsparcie)?
Ocenia się, że nawet połowa chorych terminalnie może odczuwać (często zmiennie) pragnienie śmierci (desire to die – DD). W wielu przypadkach chodzi po prostu o akceptację śmierci lub życzenie, żeby przyszła jak najszybciej, ale bez planowania jakiegokolwiek działania ze strony chorego.
Celem opieki paliatywno-hospicyjnej (OPH) jest poprawa jakości życia chorego i jego bliskich w sytuacji postępującej i często nieuleczalnej choroby. Działania w tym zakresie podejmowane są z poszanowaniem autonomii i godności pacjenta i mają za zadanie zaspokojenie potrzeb fizycznych, psychicznych, socjalnych i duchowych chorego, jak również wsparcie jego bliskich.
Hospicjum to miejsce, w którym człowiek może otrzymać pomoc jakiej często nie są w stanie dać im bliscy w domu – przekonuje dr n. med. Mariola Kosowicz, kierownik Poradni Psychoonkologii w Centrum Onkologii w Warszawie.
Artykuł przygotowany na podstawie wystąpienia Autorki na XI Sympozjum „Dylematy etyczne w praktyce lekarskiej – rola lekarza w opiece nad osobami niepełnosprawnymi intelektualnie” (Kraków, 17 maja 2018 r.), zorganizowanym przez wydawnictwo Medycyna Praktyczna i Towarzystwo Internistów Polskich we współpracy z Polskim Towarzystwem Opieki Duchowej w Medycynie, Międzywydziałowym Instytutem Bioetyki Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, Komisją Etyki Lekarskiej Naczelnej Rady Lekarskiej, Okręgową Izbą Lekarską w Krakowie oraz Fundacją Anny Dymnej „Mimo Wszystko”.
Cierpienie ciężko chorego człowieka często wiąże się z niepokojem egzystencjalnym i obniżonym poczuciem własnej wartości. Badania prowadzone przez zespół naukowców pod kierunkiem kanadyjskiego psychiatry Harveya Maxa Chochinova wśród chorych znajdujących się u kresu życia zaowocowały m.in. stworzeniem terapii wzmacniającej godność.
Przyjęta przez ekspertów uczestniczących w warsztatach „Opieka paliatywna nad osobami z niewydolnością serca” w dniu 30 listopada 2017 roku w Bydgoszczy
