Obchodzony od 28 lat Światowy Dzień Chorego jest promowany i bardzo mocno wpisał się w działalność duszpasterską Kościoła - podkreślił krajowy duszpasterz służby zdrowia ks. Arkadiusz Zawistowski.
dr hab. n. med., dr n. praw. Jakub Pawlikowski
O eterycznych związkach między duchowością a zdrowiem oraz tajemniczych uzdrowieniach mówi dr hab. n. med. Jakub Pawlikowski, lekarz, dr nauk prawnych, mgr filozofii, adiunkt w Katedrze Nauk Humanistycznych Uniwersytetu Medycznego w Lublinie.
W Rzeczypospolitej Polskiej standardy etyki lekarskiej wyznacza polski Kodeks Etyki Lekarskiej (KEL).13 Wskazuje on wprost, że lekarz nie może stosować eutanazji ani pomagać w popełnieniu samobójstwa (art. 31 KEL).
Skuteczność leczenia nie zależy wyłącznie od stanu fizycznego czy immunologicznego pacjenta, lecz w równie istotnym stopniu od jego psychiki. Chorzy, którzy nie mają sił duchowych i woli walki przegrywają z chorobą, mimo pozornie łagodniejszego przebiegu.
Autorzy przedstawiają postępowanie paliatywne u chorych na COVID-19 obejmujące: planowanie opieki medycznej z wyprzedzeniem, komunikację, opiekę całościową, opiekę duchową i towarzyszenie choremu, łagodzenie objawów (m.in. duszności), opiekę nad umierającymi oraz udzielenie wsparcia rodzinie w okresie umierania chorego oraz po jego śmierci.
Decyzje dotyczące pierwszeństwa dostępu do zaawansowanych technologii ratujących życie oraz alokacji i racjonowania ograniczonych zasobów medycznych powinno się uzależniać od kryteriów medycznych, a nie społecznych czy ekonomicznych.
Czy lekarz ma być „tylko” specjalistą – fachowcem w swojej dziedzinie? Czy nie powinien być człowiekiem z poczuciem misji, pełnym zrozumienia i współczucia, który wie, jak choroba oddziałuje na pacjenta? Czy oprócz wiedzy medycznej ma się także cechować szczególną wrażliwością i posiadać podstawowe umiejętności psychoterapeutyczne (np. aktywne słuchanie, wsparcie)?
